Ota da B*ka da...

Yalnızlığa alıştım mı bilmiyorum, ama bazı zamanlar seni çok özlüyorum... Sanki sen varsın hala ve benim yanıbaşımdaymışsın gibi olduğum zamanlar çok sık. Arkamı döndüğümde sanki karşımda olacakmışsın gibi hisse kapılıp göremeyince hüsrana uğruyorum. Aslında hiç olmadın biliyorum, hayatıma hic dev'im girmedi gibi.. İşte aynı böyle çıkmazlardayım; bir yanım o hep seninle derken diğer yanım o hiç olmadı demekte... Bu aralar çok yalnızım, bırakıp gittiğin günden beri herşey aynı sanki, hayat durmuş gibi... yoruldum artık böyle olmasından! Gercekten aynı şeyleri yapmak beni yormaya başladı. Evet biz ayrıldık, doğru. Ama buna hiç inanasım gelmiyor... Hergün karşımdasın ve yeni sevgilinle! Ne acı, ne yazık bana... Oysa bu aşk bir ömür sürer gibi gelmişti bana... Olmuyormuş yada biz başaramadık... Şimdi senli ama sensiz bir hayatta bana başarılar... Ve şimdi o şarkıyı dinliyorum ilişkinin başında senin bana, ilişkinin sonunda benim sana söylediğim şarkıyı! O şarkıdan bir söz sana "Aşık gibi sevmezsen kardeş gibi sev beni, KARDEŞ gibi SEV beni" ... Aslında hiçbir şey haketmiyorsun ama gönül işte otada konuyor b*kada!